Το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι ήταν πάντα στον κόσμο του κολεγιακού μπάσκετ ένα είδος εικόνας, ένα ίδρυμα που περιβάλλεται από τεράστιες προσδοκίες και συχνά μη ρεαλιστικές πιέσεις. Από τη στιγμή που ο προπονητής είναι ο Τζον Καλιπάρι, η έννοια έχει υπερτονιστεί. Το στυλ του Καλιπάρι είναι να προσλαμβάνει τους καλύτερους διαθέσιμους παίκτες χωρίς να ανησυχεί πολύ για τον παράγοντα της εμπειρίας. Από το 2013, όταν ο Alex Poythress εμφανίστηκε στο Λέξινγκτον για να καταταγεί υπό τον Καλιπάρι, το Κεντάκι παρήγαγε περίπου 24 επιλογές πρώτου γύρου, οι περισσότεροι από τους οποίους έπαιξαν για τους Wildcats μία ή δύο σεζόν το πολύ. Ο Poythress έμεινε για τέσσερις σεζόν, γεγονός περισσότερο μοναδικό παρά σπάνιο και εν μέρει συμπτωματικό. Στην ομάδα που κέρδισε 38 από τα 39 παιχνίδια το 2015, χάνοντας μόνο στον ημιτελικό από το Wisconsin στο Final Four, έπαιξαν περίπου τέσσερις επιλογές πρώτου γύρου, συμπεριλαμβανομένων των Karl-Anthony Towns και Devin Booker, και δύο επιλογές δεύτερου γύρου. Από αυτή την ομάδα, ο Poythress υποτίθεται ότι ήταν ένας από τους ηγέτες, ένας από τους παίκτες-κλειδιά. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Sports Illustrated τον επέλεξε για το εξώφυλλο του τεύχους παρουσίασης της κολεγιακής σεζόν. Δυστυχώς, ο Poythress έπαιξε μόνο οκτώ παιχνίδια εκείνη τη σεζόν, προτού ένας τραυματισμός στο γόνατο τερματίσει πρόωρα τη σεζόν του. Ήταν junior και χωρίς την υποστήριξη μιας πλήρους σεζόν αποφάσισε να επιστρέψει στο Κεντάκι για το τέταρτο έτος, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του και αποφοιτώντας με άριστα, όπως είχε ήδη κάνει σε επίπεδο λυκείου στο Τενεσί.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι η εμπειρία του Κεντάκι προετοίμασε καλά τον Poythress για τις μετέπειτα προκλήσεις. Έφτασε στο Λέξινγκτον μετά τον τίτλο που είχε κατακτήσει την προηγούμενη σεζόν η ομάδα με αρχηγό τον Άντονι Ντέιβις, τον σπουδαίο σταρ των Λέικερς που είχε επιλεγεί στο νούμερο 1 του ντραφτ του 2012. Οι Wildcats ήταν οι πρωταθλητές, αλλά μόνο ίχνη είχαν απομείνει από την ομάδα που είχε κατακτήσει τον τίτλο στο NCAA. Μερικοί από τους καλύτερους παίκτες ήταν νεοσύλλεκτοι: όχι μόνο ο Poythress, αλλά και ο Nerlens Noel, ένας άλλος σέντερ που έπαιξε στο ΝΒΑ, και ο Willie Cauley-Stein που επιλέχθηκε στο νούμερο έξι του ντραφτ του ΝΒΑ και θα βρίσκεται φέτος στο Βαρέζε. Το Κεντάκι έχασε 12 παιχνίδια εκείνη τη χρονιά και παρόλο που ο Poythress είχε αξιόλογες επιδόσεις (11,2 πόντοι ανά αγώνα, 6,0 ριμπάουντ, 60,7% στα δίποντα), το “Μπλε Έθνος”, η μεγάλη κοινότητα των οπαδών του Κεντάκι, ξέχασε γρήγορα τον τίτλο που είχε κατακτήσει ένα χρόνο νωρίτερα. Η κριτική ήταν σφοδρή.

Εκείνη την εποχή, ο Άλεξ είχε και άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσει. Προς το τέλος της γυμνασιακής της καριέρας στο Τενεσί, η μητέρα της Ρετζίνα διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια που θα την ανάγκαζε να καταφεύγει σε εννέα ώρες αιμοκάθαρσης κάθε μέρα, ενώ περίμενε για μεταμόσχευση νεφρού που κανονικά χρειάζεται τρία έως πέντε χρόνια για να υλοποιηθεί. Τη στιγμή της διάγνωσης, η Άλεξ ήταν 17 ετών, αλλά δεν είπε τίποτα σε κανέναν. Το πρόβλημα έγινε οικογενειακό ζήτημα μεταξύ εκείνου, της μητέρας του, της δίδυμης αδελφής του Αλέξις και της μικρότερης αδελφής του Αλίσια. Όταν ο Poythress αποφάσισε να δεχτεί την πρόταση του Kentucky, η δίδυμη αδελφή του αποφάσισε να τον ακολουθήσει για να φοιτήσει στο ίδιο πανεπιστήμιο. Η μαμά παρέμεινε στη φροντίδα της μικρότερης αδελφής της. Αφού δύο δωρεές οργάνων εξαφανίστηκαν την τελευταία στιγμή, η Αλέξις αποφάσισε ότι είχε αρκετά και παρόλο που το συμβατό νεφρό της αρχικά απορρίφθηκε (ήταν πολύ μικρή), το 2018 η πολυαναμενόμενη μεταμόσχευση έβαλε τελικά τέλος σε μια μακρά περίοδο πόνου. Εκείνη την εποχή, η Άλεξ έπαιζε στην Ατλάντα στο ΝΒΑ. Δεν είναι σαφές πόσο επηρεάστηκε η κολεγιακή καριέρα του Poythress από τα προβλήματα υγείας της μητέρας του και τον τραυματισμό του στο τρίτο έτος. Γεγονός παραμένει ότι έπαιξε 112 παιχνίδια για το Κεντάκι, έπαιξε σε έναν αγώνα τίτλου το 2014, ήταν μέλος της δεύτερης ομάδας που έφτασε στο Final Four (αν και ήταν εκτός) και ολοκλήρωσε το 2015/16 με πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων και μέσο όρο 10,2 πόντους, 6,0 ριμπάουντ, 64,0% σεζόν στα δίποντα. Όμως δεν επιλέχθηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ.

Η τελευταία έννοια θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει πιστευτή το 2012, όταν ο Άλεξ Πόιθρες θεωρούνταν μία από τις μεγαλύτερες προοπτικές στο μπάσκετ του λυκείου. Γεννημένος στη Σαβάνα της Τζόρτζια, αλλά μεγαλωμένος στο Κλάρκσβιλ του Τενεσί, αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς το 2012, μετά από μια καριέρα 2.000 πόντων στο λύκειο (30,1 στην τελευταία χρονιά με 11,1 ριμπάουντ και 4,3 κλεψίματα κατά μέσο όρο για το Northeast HS του Κλάρκσβιλ) και 21 double-double σεζόν. Το πανεπιστήμιο της πατρίδας του, το Βάντερμπιλτ, τον παρακολουθούσε εδώ και χρόνια, όπως και το Μέμφις και η Φλόριντα. Όταν όμως ο Τζον Καλιπάρι τον προσέγγισε εκ μέρους του “Big Blue Nation” του Κεντάκι, όλα άλλαξαν. Όταν ανακοίνωσε την επιλογή του, ο Poythress ήταν πολύ ειλικρινής. “Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιλογής γνωρίζεις πολλούς ανθρώπους, δημιουργείς προσωπικές σχέσεις, χτίζεις φιλίες, μετά επιλέγεις ένα πανεπιστήμιο και με τους άλλους είναι σαν να διαλύεις έναν αρραβώνα”, είπε. “Όταν είναι στα καλύτερά του, με το μέγεθος και την αθλητικότητά του, όταν η μηχανή του είναι στο φουλ, ο Άλεξ είναι ασυναγώνιστος”, είπε ο Calipari παρουσιάζοντάς τον. Εν τω μεταξύ, είχε επίσης ακαδημαϊκό βαθμό 3,95, μια πολύ υψηλή βαθμολογία. Στο σχολείο δεν είχε ποτέ πραγματικά προβλήματα: στο δημοτικό κέρδισε έναν διαγωνισμό για το παιδί που είχε διαβάσει τα περισσότερα βιβλία στο σχολείο του.

Το Κεντάκι ξεκίνησε τη σεζόν στο νούμερο 3 της εθνικής κατάταξης, μια υπερβολική βαθμολογία, αποτέλεσμα της φήμης του Καλιπάρι και του τίτλου που είχε κατακτήσει λίγους μήνες νωρίτερα, αλλά με διαφορετική ομάδα. Ο Poythress ξεκίνησε στην πεντάδα από την πρώτη μέρα και σημείωσε 20 πόντους με 12 ριμπάουντ εναντίον του Duke στο δεύτερο παιχνίδι της καριέρας του. Στο τρίτο, πιο εύκολο, κόντρα στη Λαφαγιέτ, πέτυχε 22 πόντους με 9/10 εντός πεδιάς. Η σεζόν του Poythress ήταν κάτι παραπάνω από καλή, αν αναλογιστεί κανείς την ηλικία του και μάλιστα αν αγνοήσει ή αγνοήσει τα οικογενειακά προβλήματα, αλλά το Kentucky έχασε τον Noel από τραυματισμό και αποκλείστηκε ακόμα και από το τουρνουά NCAA στο τέλος της σεζόν. Θα μπορούσε να είχε εγκαταλείψει το κολέγιο μετά από μόλις ένα χρόνο και θα ήταν με μαθηματική ακρίβεια επιλογή πρώτου γύρου. Αντ’ αυτού αποφάσισε να μείνει, να βελτιωθεί, να σπουδάσει περαιτέρω. Το καλοκαίρι έφτασε στο Λέξινγκτον ο Τζούλιους Ραντλ, ο οποίος σήμερα είναι All-Star του ΝΒΑ για τους Νιου Γιορκ Νικς. Μια σπουδαία προσθήκη, η οποία όμως μετακίνησε τον Poythress στο ρόλο του έκτου παίκτη. Ο Randle είναι 4άρι, ο Cauley-Stein έπαιξε ως 5άρι, ο Poythress -πιο προσαρμοστικός- χρησιμοποιήθηκε και στις δύο θέσεις. Η σεζόν ήταν πολύ διαφορετική από την προηγούμενη. Ο Poythress ήταν καθοριστικός στο τουρνουά NCAA, ειδικά στο ντέρμπι με το Louisville, με προπονητή τον σπουδαίο πρώην Rick Pitino. Ήταν αυτός που ηγήθηκε της ανατροπής: ένα κάρφωμα, στη συνέχεια ένα τρίποντο απέναντι στον Montrezl Harrell για να βάλει τους Wildcats μπροστά στο σκορ και να πάρουν το δρόμο της επιτυχίας. Το Κεντάκι κέρδισε το επόμενο παιχνίδι, απέναντι στο Μίσιγκαν, και στη συνέχεια στο φάιναλ φορ εκκαθάρισε το Ουισκόνσιν. Η πιο διάσημη φάση της καριέρας του Poythress, ένα τερατώδες κάρφωμα πάνω στον Sam Dekker, χρονολογείται από εκείνο το παιχνίδι. Το Κεντάκι, ωστόσο, έχασε τον τελικό από το Κονέκτικατ. Και ο Άλεξ αποφάσισε να προσπαθήσει άλλη μια φορά.

Όταν ένας πολλά υποσχόμενος παίκτης αναβάλλει το άλμα στο ΝΒΑ, ο κίνδυνος είναι πάντα να συμβεί κάτι. Ο Άλεξ δήλωσε ότι το ΝΒΑ ήταν το όνειρό του, αλλά ήθελε να είναι έτοιμος, να νιώθει έτοιμος. Επίσης, η αποφοίτηση ήταν πολύ κοντά και δεν ήθελε να την εγκαταλείψει. Ήταν τεράστια είδηση στον κόσμο του κολεγιακού μπάσκετ. Γι’ αυτό και το Sports Illustrated τον επέλεξε για το εξώφυλλο του τεύχους παρουσίασης. Τον επέλεξαν από μια ομάδα με υψηλή βαθμολογία, τερατώδη ομάδα, με τις αφίξεις των Karl-Anthony Towns, Devin Booker, Trey Lyles, όλοι τους παίκτες του NBA, οι δύο πρώτοι από αυτούς κορυφαίοι. Εκείνη η ομάδα κέρδισε 38 παιχνίδια στη σειρά πριν χάσει στον ημιτελικό του τουρνουά NCAA από το Wisconsin, μια επανάληψη της προηγούμενης σεζόν, αλλά χωρίς τον Poythress. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο τραυματισμός στο γόνατο δεν απέκλεισε τον Poythress μόνο από το να ολοκληρώσει τη σεζόν, αλλά και από το να πάει στο ΝΒΑ από την μπροστινή πόρτα και να κερδίσει έναν τίτλο στο NCAA. Μετά από αυτόν τον διαγωνισμό, το Κεντάκι είχε τέσσερις παίκτες που επιλέχθηκαν στον πρώτο γύρο και άλλους δύο στον δεύτερο γύρο. Έπρεπε να ξαναχτιστεί γύρω από τον Poythress, που ουσιαστικά αναγκάστηκε να επιστρέψει, ως απόφοιτος, για τέταρτη σεζόν.

Ατομικά, ήταν η καλύτερη. Και το Κεντάκι ολοκλήρωσε τη χρονιά στην 10η θέση, έχοντας κερδίσει το τουρνουά της διοργάνωσης. Μαζί του ήταν ο Τζαμάλ Μάρεϊ, τώρα σούπερ σταρ των Ντένβερ Νάγκετς, αλλά και ο Ντέρεκ Γουίλις, ο ακραίος που έπαιξε στο Μπρίντιζι και τη Βενετία και τώρα είναι στην Εφές Κωνσταντινούπολης. Αλλά μετά από τέσσερα χρόνια, έχοντας χάσει τη στιγμή, ο Poythress προσέγγισε το ντραφτ του ΝΒΑ γνωρίζοντας ότι ήταν απίθανο να έχει την ίδια υψηλή αξιολόγηση όπως τις προηγούμενες σεζόν. Ωστόσο, ήταν επίσης ένας από τους σπάνιους παίκτες του Κεντάκι που έζησαν μια “Senior Night”, τη βραδιά του τελευταίου εντός έδρας αγώνα, όταν κάποιος τιμάται. Για έναν παίκτη των Wildcats, αυτό σημαίνει να τον χειροκροτούν όρθιοι 23.000 άνθρωποι.

Για τρία χρόνια, ο Poythress προσπαθούσε να βρει μια θέση στο ΝΒΑ. Η πρώτη ομάδα που πόνταρε πάνω του ήταν η Ιντιάνα, αλλά δεν κατάφερε να μπει στην τελική επιλογή, οπότε πέρασε την πρώτη του επαγγελματική χρονιά στο Φορτ Γουέιν της G-League, όπου συμπεριλήφθηκε στην πρώτη συνολικά και στην πεντάδα των πρωτάρηδων (18,5 πόντοι και 7,1 ριμπάουντ κατά μέσο όρο). Προς το τέλος της σεζόν, έλαβε κλήση από τους Philadelphia 76ers. Προς τιμήν του, πρέπει να σημειωθεί ότι έπαιξε αρκετά καλά ώστε να ολοκληρώσει την πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ με έξι συμμετοχές αλλά 10,7 πόντους ανά αγώνα. Παρά την ελπιδοφόρα εμφάνιση, οι Σίξερς δεν τον κράτησαν και επέστρεψε στην Ιντιάνα, όπου αγωνίστηκε σε 25 παιχνίδια το 2017/18, αρχικά με two-way συμβόλαιο που του επιφύλασσε νέες εμπειρίες από την G-League και στη συνέχεια με κανονικό συμβόλαιο. Το 2018 υπέγραψε ένα δεύτερο two-way με την Ατλάντα κερδίζοντας άλλες 21 συμμετοχές. Στο διάστημα αυτό, η μαμά Ρεγγίνα βγήκε από τον δικό της εφιάλτη, λαμβάνοντας το νεφρό του Αλέξη. Ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους, έχοντας ολοκληρώσει την εμπειρία του με τους Χοκς, ο Πόιθρες αποδέχτηκε την ιδέα να ξαναχτίσει την καριέρα του στο εξωτερικό. Πρώτα στην Κίνα, μετά στη Γαλατάσαραϊ (13,6 πόντοι και 7,1 ριμπάουντ ανά αγώνα στο Eurocup) και τέλος στην Ευρωλίγκα.

Στη Ζενίτ πέρασε δύο χρόνια: η ομάδα της πρώτης σεζόν ήταν αυτή που πήγε την Μπαρτσελόνα στον πέμπτο αγώνα των πλέι οφ (με τον Κέβιν Πάνγκος στο τιμόνι), η δεύτερη ήταν αυτή στην οποία οι Ρώσοι αποκλείστηκαν στα τρία τέταρτα της σεζόν (τότε είχε 64,0% εντός πεδιάς, μετά από 62,3% την προηγούμενη σεζόν). Ο Πόιθρες έμεινε για να τελειώσει το πρωτάθλημα VTB βοηθώντας τη Ζενίτ να κατακτήσει τον τίτλο, επικρατώντας της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Game 7 του τελικού (με τον Μπίλι Μπάρον στο παρκέ). Την περασμένη σεζόν, στη Μακάμπι, περιορίστηκε σε 11 παιχνίδια της κανονικής περιόδου λόγω τραυματισμού στον καρπό. Επιστρέφοντας για τα πλέι οφ, σημείωσε 7,0 πόντους σε 14 λεπτά με 68,4% εντός πεδιάς στα πέντε παιχνίδια της σειράς που έχασε στο Μόναχο. Στη συνέχεια, όμως, κατέκτησε τον τίτλο στο Ισραήλ. Το οποίο ο Τζον Καλιπάρι χαιρέτισε στο Twitter.

Στο Μιλάνο, λοιπόν, έρχεται ένας παίκτης που μπορεί να υπερηφανεύεται για τέσσερις σεζόν υπό πίεση στο Κεντάκι, τρεις σεζόν στην Ευρωλίγκα, η τελευταία εκ των οποίων σε ένα άλλο μέρος γεμάτο προσδοκίες όπως το Τελ Αβίβ, και δύο συνεχόμενους εθνικούς τίτλους, καθώς και δέκα συμμετοχές σε ευρωπαϊκά πλέι οφ.