Σκληρά λόγια από τον Τόνι Πάρκερ, πρόεδρο της Άσβελ Βιλερμπάν, προς τον Τζιανμάρκο Ποζέκο λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της λύσης του συμβολαίου του. “Γνωρίζαμε πριν από δύο ή τρεις εβδομάδες ότι τα πράγματα δεν μπορούσαν να προχωρήσουν περαιτέρω. Πήραμε το ρίσκο να υπογράψουμε κάποιον που δεν γνωρίζαμε και που δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή. Όλοι γνωρίζουν ότι θέλαμε τον Γκόρντον Χέρμπερτ”, εξήγησε ο Hall of Famer στην L’Equipe για την απόφαση να προτιμήσει τον Ποζέκο. ‘Έπρεπε να πάρουμε έναν προπονητή γιατί δεν υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στην αγορά’.
“Όταν μου είπε μετά από δύο εβδομάδες ότι ήθελε μια μικρότερη ομάδα, έντεκα, δώδεκα παίκτες, ότι οκτώ ή εννέα θα έπαιζαν πραγματικά και ότι ο Νάντο [De Colo] θα έπαιζε όλα τα παιχνίδια του πρωταθλήματος [francese]Συνειδητοποίησα ότι δεν θα λειτουργούσε, ότι θα τελείωνε έτσι. Κανένας σύλλογος στην Ευρωλίγκα δεν παίζει έτσι. Είναι μη ρεαλιστικό και απλά αδύνατο να παίζεις τρία παιχνίδια την εβδομάδα με εννέα παίκτες.
“Χωρίσαμε τους δρόμους μας με τον Φρανκ Τζάκσον, ο οποίος για μένα είχε ταλέντο, ο οποίος σίγουρα θα βελτιωνόταν, αλλά τον οποίο ο προπονητής δεν ήθελε πλέον. Προσπαθείς να πας λίγο προς την κατεύθυνσή του. Από την άλλη πλευρά, αργότερα ήθελε να κόψει τον Μπόρις Ντάλο. Εκεί είπα όχι”, δήλωσε ο Πάρκερ. “Αν ο Νάντο, ο Τσαρλς [Kahudi] ή κάποιος τραυματιζόταν, όταν ήμασταν ήδη η γηραιότερη ομάδα στην Ευρωλίγκα, δεν ήταν δυνατόν. Στη συνέχεια, η συμπεριφορά του γινόταν όλο και πιο αρνητική, δυσκολευόταν να παρακινήσει τους παίκτες και σιγά σιγά δεν πίστευαν πια σε αυτόν. Επιπλέον, είχε αποφασίσει να μην αφήσει τις προοπτικές μας να παίξουν. Δεν θέλω άλλους προπονητές που το κάνουν αυτό, δεν είναι η φιλοσοφία μας. Έχουμε την ακαδημία, πρέπει να προωθήσουμε αυτούς που πιστεύουμε, όπως ο Mbaye. [Ndiaye], Noam [Yaacov]υπογράψαμε για το μακροπρόθεσμο μέλλον. Όλα ήταν ήδη πάρα πολλά.
Και καταλήγει. “Είμαι πολύ, πολύ, απογοητευμένος από την απόδοσή του, τη διαχείριση της ομάδας. Πάνω απ’ όλα, θεωρώ ότι έχει παραιτηθεί. Ως αθλητής, δεν μπορώ να καταλάβω ότι τα παρατάει έτσι μετά από ενάμιση μήνα. Ωστόσο, ξεκίνησε με μια ώθηση, ένα ηλεκτρικό σοκ, κερδίσαμε δύο φορές εκτός έδρας. Αλλά πάντα βλέπεις το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Χάσαμε οριακά κάποια παιχνίδια. Εδώ είναι που πρέπει να βλέπεις τον χαρακτήρα ενός προπονητή, να εμπνέει την ομάδα, να πείθει τους παίκτες ότι θα πετύχει. Ένα μήνα νωρίτερα είπε ότι η ομάδα ήταν καλή, ότι θα φτάναμε εκεί. Στη συνέχεια ήθελε να τα αλλάξει όλα. Κάποια στιγμή, αυτό δεν είναι πλέον δυνατό. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι κρίμα να περιμένει να απολυθεί αντί να παραιτηθεί. Το έκανε επίτηδες”.