Επεισόδιο 3 της νέας μορφής Καλοκαιρινές συζητήσεις, επιμέλεια από τη σελίδα στο Instagram @passionegialloblu by Alberto Benadì πάντα κοντά στα κατορθώματα του Reale Mutua Basket Torino, χαρακτηριστικά Marco Giuri, ο γεννημένος στο Μπρίντιζι εκτός ήδη πρωταθλητής Ιταλίας με τη Βενετία το 2019, φρέσκος από την ανανέωσή του με την Gruppo Mascio Blu Basket 1971.

Τον πρώτο χρόνο του στο Τρεβίλιο, Giuri έπαιξε σε 36 αγώνες (3 στην Supercoppa, 32 στο πρωτάθλημα, 1 στο Coppa Italia) ξεκινώντας 33 φορές στην πεντάδα: συνολικά 26′ συμμετοχής, σκοράροντας 11.1 πόντους (41% από το δίποντο, 39% από το τρίποντο, 67% στις ελεύθερες βολές) με μέσο όρο αξιολόγησης 8,2. Και του χρόνου ο έμπειρος εξτρέμ θα προσπαθήσει να επαναλάβει τον εαυτό του για να επιχειρήσει το οριστικό άλμα στην κορυφαία κατηγορία με την ομάδα της Λομβαρδίας.

Πείτε μας λίγα λόγια για τη σεζόν που μόλις τελείωσε μετά την ήττα στον ημιτελικό από την Τορίνο.

“Αυτή η πρώτη μου χρονιά στο Τρεβίλιο ήταν πραγματικά θετική τόσο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε συλλογικό επίπεδο, γιατί δημιουργήθηκε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα με σημαντικούς και έμπειρους παίκτες που έχουν συνηθίσει να παλεύουν για σημαντικούς στόχους”.

Τι σε έκανε να αποφασίσεις να ανανεώσεις με την Τρεβίλιο;

“Η επιλογή να παραμείνω στο Τρεβίλιο υπαγορεύτηκε από το γεγονός ότι σε αυτή την πρώτη χρονιά χτίστηκε μια σημαντική βάση δουλειάς, την οποία δεν ήθελα να εγκαταλείψω, αλλά αντίθετα ήθελα να συνεχίσω αυτή την πορεία και την επόμενη σεζόν. Είμαι πολύ χαρούμενος και ικανοποιημένος που μπορώ να φορέσω ξανά αυτά τα χρώματα και είμαι σίγουρος ότι με τους νεοφερμένους θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε και να ανεβάσουμε τον πήχη στο πρωτάθλημα”.

Έχει αγωνιστεί σε αρκετές ομάδες πολύ υψηλού κύρους, μία εκ των οποίων είναι σίγουρα η Ρέιερ Βενέτσια στη Serie A1 με την οποία κατέκτησε το scudetto το 2019. Τι συναισθήματα προκαλεί αυτό το scudetto…

“Η χρονιά στη Βενετία ήταν φανταστική από κάθε άποψη: όχι μόνο είχα την ευκαιρία και την τιμή να παίξω στα ευρωπαϊκά κύπελλα για πρώτη φορά στην καριέρα μου, αλλά καταφέραμε να στεφανώσουμε μια φανταστική σεζόν με το scudetto που χάρισε σε εμάς και τους φιλάθλους αξέχαστα συναισθήματα. Η ομάδα αποτελούνταν από πραγματικούς πρωταθλητές που ήταν μέρος ενός δοκιμασμένου συστήματος που δούλευε μαζί για πολλά χρόνια με το ίδιο επιτελείο. Αυτό σίγουρα βοήθησε στην ενσωμάτωσή μου στην ομάδα.

Η χαρά που πήρα από την κατάκτηση του Scudetto είναι σίγουρα η μεγαλύτερη που έχω νιώσει ποτέ στην καριέρα μου και είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ανατριχιάζω κάθε φορά που μιλάω γι’ αυτό…”.

Μια από τις ομάδες όπου τον είδαμε ως απόλυτο πρωταγωνιστή ήταν η Ούντινε με τον προπονητή Μπονιτσιόλι με τον οποίο δημιουργήθηκε μια πολύ δυνατή σχέση.

“Τα δύο χρόνια στην Ούντινε ήταν πολύ σημαντικά για την ανάπτυξή μου ως παίκτης και ως άνθρωπος. Όταν έφτασα, γινόταν μια επανάσταση, τόσο σε εταιρικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ρόστερ, με πολλούς νέους παίκτες και μια πραγματικά φιλόδοξη ιδιοκτησία. Η παρουσία του προπονητή Matteo Boniciolli σίγουρα επηρέασε την απόφασή μου να παίξω για τον Απού, έναν προπονητή υψηλού επιπέδου με τον οποίο έχω μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού που ξεπερνά το γήπεδο.

Χάρη στη δουλειά όλης της ομάδας καθώς και στους 4 τελικούς σε 2 χρόνια, έναν εκ των οποίων κερδίσαμε στο Coppa Italia, καταφέραμε να επαναφέρουμε στο Ούντινε το πάθος για το μπάσκετ που είναι το πιο όμορφο πράγμα”.

Αυτό που ξεκινάει τώρα είναι η 19η σεζόν σου ως παίκτης: έχεις ήδη σκεφτεί τι θα κάνεις όταν μεγαλώσεις;

“Κοιτάζοντας το μέλλον, έχω διάφορες επιλογές στο μυαλό μου, μεταξύ των οποίων και το να παραμείνω στον κόσμο του μπάσκετ με άλλα προσωπεία: έχω επιστρέψει από το δεύτερο έτος των σπουδών προπονητή, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια παραπάνω από έγκυρη λύση για τη μετακαριέρα μου. Ωστόσο, προσπαθώ να κρατήσω πολλές άλλες πόρτες ανοιχτές, ώστε να μπορέσω να επιλέξω τον καλύτερο δρόμο πιο ήρεμα.

Αν έπρεπε να δώσεις κάποιες συμβουλές σε παιδιά που θα ήθελαν να προσπαθήσουν να κάνουν το πάθος τους για το μπάσκετ πραγματικό επάγγελμα, τι θα τους συμβούλευες να κάνουν;

“Αυτό που θα έλεγα σε όλα τα παιδιά που έχουν όνειρα να γίνουν επαγγελματίες παίκτες είναι να δουλεύουν πιο σκληρά από τους άλλους, να μην συμβιβάζονται ποτέ και να βελτιώνονται ατομικά, θυμόμενοι πάντα ότι το μπάσκετ είναι ομαδικό παιχνίδι. Στο γήπεδο δεν είσαι ποτέ μόνος σου τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες”.